တစ္ခါက ဥေရာပတိုက္ဘက္မွာ ဘုရင္တစ္ပါးရွိတယ္။ အဲဒီဘုရင္ဟာ သူ႔ဥယ်ာဥ္ထဲမွာရွိတဲ့ ပန္းပင္ေတြ၊ သစ္ပင္ေတြနဲ႔ စကားေျပာေလ့ရွိတယ္။ သူဟာ ဥယ်ာဥ္ထဲေရာက္တဲ့ အခါတိုင္း အပင္ေတြကို အရမ္းပြင့္၊ အရမ္းသီးခိုင္းေလ့ ရွိတယ္။ တစ္ေန႔မွာ သူဟာ ဥယ်ာဥ္ႀကီးထဲကို ေရာက္သြားတယ္၊ ၀က္သစ္ခ်ပင္ႀကီးဟာ ညွိဳးၿပီး ေျခာက္ေသြ႕ ေနတယ္၊ အဲဒီေတာ့ "ဘာျဖစ္တာလဲ" လို႔ သူက ေမးလိုက္တယ္၊ ၀က္သစ္ခ်ပင္ႀကီးက "ဘယ္လိုျဖစ္ရမွာတံုး၊ က်ဳပ္က ထင္းရွဴးပင္ကိုတုၿပီး အေပၚကို တက္ေတာ့ ထင္းရွဴးပင္ မဟုတ္ေလေတာ့ အျမစ္အားက မခံႏိုင္ေတာ့ ေသရတာေပါ့"။ အဲဒါနဲ႔ ထင္းရွဴးပင္ဆီကို သြားျပန္ေတာ့ ထင္းရွဴးပင္ႀကီးက ကိုင္းၿပီးေကြးက်ေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ ထင္းရွဴးပင္ႀကီးကို "ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ" လို႔ဘုရင္ႀကီးက ေမးလိုက္ျပန္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ထင္းရွဴးပင္ႀကီးက "က်ဳပ္ကလည္း စပ်စ္ပင္ႀကီးကို အားက်ၿပီး အသီးေတြ အရမ္းသီးလိုက္တယ္၊ စပ်စ္ပင္ မဟုတ္ေလေတာ့ မခံႏိုင္ေတာ့ဘဲ အခုလို အရမ္း ေကြးသြားတာေပါ့" လို႔ေျပာတယ္။ စပ်စ္ပင္ႀကီးကလည္း ေသမလိုျဖစ္ေနတယ္၊ "ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ" လို႔ေမးေတာ့ "က်ဳပ္က ႏွင္းဆီပင္ ကို အားက်ၿပီး သူလို လိုက္ပြင့္တာဗ်ိဳ႕၊ အဲဒီေတာ့ စပ်စ္သီးလည္း မသီးေတာ့ဘူး၊ ႏွင္းဆီပန္းလဲ မပြင့္ေတာ့ပဲ အခုလို ေသလုေမ်ာပါး ျဖစ္သြားရတာပဲ" လို႔ေျပာျပန္တယ္။ အဲဒီမွာ ဘုရင္ႀကီးက ဆက္ၿပီးေလွ်ာက္သြားတဲ့ အခါမွာ အပင္ေလးတစ္ပင္ကို ေတြ႔တယ္။ အပင္က သိပ္မႀကီးပါဘူး။ အရြက္ေလးေတြ အကိုင္းအခက္ေလးေတြလည္း စိုစိုေျပေျပနဲ႔၊ အပြင့္က ရနံ႔ေလးေတြကလည္း သင္းပ်ံ႕လို႔၊ အဲဒီအပင္ရဲ႔ နာမည္က Heart's Ease (ႏွလံုးေအးခ်မ္း ပန္း) လို႔ေခၚေလ့ ရွိတဲ့ အပင္ေလးပါပဲ။ ဘုရင္ႀကီးက အဲဒီအပင္ေလးကို ၾကည့္ၿပီး "ငါ့ရဲ႕ ဥယ်ာဥ္တစ္ခုလံုး မွာရွိတဲ့ အပင္ေတြ ေသတာေတြ ေသကုန္ၿပီ၊ တခ်ိဳ႕လည္း ေသလုေမ်ာပါ ျဖစ္ေနၿပီ။ ႏွလံုးေအးခ်မ္းရယ္... မင္းကေတာ့ ရွင္သန္စိုေျပလို႔ ပါလား... ဘာေၾကာင့္လဲ" လို႔ေမးလိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ အပင္ကေလးက ဘာျပန္ေျပာသလဲ ဆိုေတာ့ "အသင္မင္းႀကီး ကၽြႏ္ုပ္ကို ဒီဥယ်ာဥ္မွာ စိုက္ကတည္းက ႏွလံုးေအးခ်မ္းကို ႏွလံုးေအးခ်မ္းလိုပဲ ျဖစ္ေစခ်င္ပံုရပါတယ္... ၀က္သစ္ခ်ပင္လို မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး... ဒါေၾကာင့္ ၀က္သစ္ခ်ပင္ကိုလည္း အားမက်ခဲ့ဘူး... အဲဒီလိုပဲ ထင္းရွဴးပင္ျမင့္ျမင့္ႀကီးေတြကို လည္း အားမက်ခဲ့ဘူး... အသီးေတြျပြတ္ေနေအာင္သီးတဲ့ စပ်စ္ပင္ကိုလည္း အားမက်ခဲ့ဘူး... အပြင့္ႀကီးေတြ ေ၀ဆာေနတဲ့ ႏွင္းဆီပင္ကိုလည္း အာမက်ခဲ့ဘူး... ႏွလံုးေအးခ်မ္းဟာ ႏွလံုးေအးခ်မ္းလိုပဲ ေနခဲ့တယ္... ႏွလံုးေအးခ်မ္းလိုပဲ ရွင္သန္ခဲ့တယ္... အားက်ၿပီး ဘာကိုမွမလုပ္ခဲ့ဘူး... ဒါေၾကာင့္ ႏွလံုးေအးခ်မ္း အျဖစ္နဲ႔ပဲ ရွင္သန္ရပ္တည္ေနႏိုင္တာေပါ့... တျခားဘာမွမဟုတ္ဘူး" လို႔ျပန္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္....
မင္းသိခၤ ၏ "မေနာမယ ကိုပီတာ" မွ...
Its too late to see ur blog just now.
ReplyDeleteI like it very much.
Looking forward to read more.
Rose of Burma
University of Computer Studies
Yangon (2003)