Thursday, November 15, 2007

Moral Story of the Day

တစ္ခါတံုးက ကေလးတစ္ေယာက္ဟာ သူ႔အေမ ေစ်း၀ယ္တာ လိုက္သြားတယ္။ သူတို႕ ေစ်းဆိုင္ တစ္ဆိုင္ထဲကို ၀င္သြားတယ္။ ေစ်းဆိုင္ပိုင္ရွင္က အင္မခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ကေလးကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့
"သားသားေရ... ဦးဦးမင္းကို ခ်ိဳခ်ဥ္ေလးေတြ ေကၽြးမယ္ " ဆိုၿပီး ဗူးကို ဖြင့္ၿပီးကမ္းေပးလုိက္တယ္။

ဒါေပမယ့္ ကေလးေလးက မယူဘူး။

ဆိုင္ပိုင္ရွင္က နဲနဲ အံ့ၾသသြားတယ္။ ဒီ ကေလးေလးက အဆန္းပဲ ဘာလို႔မယူပါလိမ့္ ဆိုၿပီး ေပါ့ေလ။
ဒါနဲ႕ပဲ "ယူေလ.. သားသား" လို႔ ထပ္ေျပာၾကည့္တယ္။

ကေလးေလးက မယူဘူး။

ဒီတစ္ခါ အေမျဖစ္သူကၾကားသြားတယ္... အေမျဖစ္သူက "သား... ယူလိုက္ေလ"...

ကေလးေလးက မယူဘူး။

ေနာက္ဆံုး ဆိုင္ပိုင္ရွင္က သူ႔ဘာသာ ခ်ိဳခ်ဥ္ လက္တစ္ဆုပ္ကို ယူၿပီးေပးလိုက္တယ္။

အဲဒီေတာ့မွ ကေလးေလးက ၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္နဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္ နဲ႕ ျဖန္႕ၿပီး ယူလိုက္တယ္။

အျပန္ လမ္းမွာ က်ေတာ့ အေမျဖစ္သူက ေမးတယ္။ ဆိုင္ရွင္က သားကို ေပးတံုးက သားက ဘာလို႔ မယူရတာလဲ။




ကေလးေလး က ဘာျပန္ေျဖလဲ သိလား..................




ေမေမကလဲ သားလက္က ေသးေသးေလး။ သားဘာသာ ယူရင္ နဲနဲေလးပဲရမွာေပါ့။ ဟို ဦးဦး လက္ကအႀကီးႀကီး နဲ ေပးေတာ့ အမ်ားႀကီးရတယ္။ ေတြ႔လား။


သင္ခန္းစာ ။ ။ ရယူႏိုင္လွ်င္ ေကာင္းပါတယ္။ သို႔ေသာ္ သူ႔ဘာသူ ေပးခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ႏိုင္လွ်င္ ပို၍ ေကာင္းပါတယ္။ သူ႔ဘာသာသူ ေပးလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴလဲ ျဖစ္တယ္... ထင္တာထက္လဲ ပိုရတတ္ပါတယ္။ လစာတို႔ ဘာတို႔လည္း ဒီလိုသေဘာမ်ိဳး ရွိတတ္ပါတယ္။

4 comments:

Unknown said...

အဲဒါက ဘုိ Boss ဆိုရင္ ေမ်ွာ္လင့္လိုရပါတယ္။ Singaporean Boss ဆိုရင္ေတာ့ မလြယ္ဘူး အစ္ကိုေရ။
ေစာင့္ရတာ ေမာလို အရိုးေတြေတာင္ေဆြးေတာ့မယ္။

--Zin

Wei Min said...

i want to copy and paste on my blog. Wanna share your ideas?

Philip Shield said...

Wei Min, You can copy everything freely.

Anonymous said...

ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ ခက္ရခ်ည္ရဲ့ကြယ္........
ဘာလို့လဲဆိုေတာ့ ဒို့တေတြရဲ့အဘ၀န္ျကီးက ေပးထား တဲ့ရာထူးေတာင္ ျပန္ခ်ခ်င္ေနပါပေကာ..........