ဘေလာ့ဂ္နယ္ပယ္ကို အမွတ္တမဲ့ေရာက္လာတဲ Micheal Arrington ဟာ အခု Silicon Valley မွာ ထင္ရွားလာတဲ့သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ထင္ရွားလာလဲေမးရင္ေတာ့ သူေရးေနတဲ့ TechCrunch.com ဆိုတဲ့ နည္းပညာရပ္ဆိုင္ရာ ဘေလာ့ဂ္မွာ အေျဖရွိတယ္လို႔ ေျပာရမွာပါပဲ။ သူက စတင္ကာစလုပ္ငန္းငယ္ေလးေတြအတြက္ အေျခက်ေအာင္ ပ်ိဳးေထာင္ေပးတဲ့ Startup လုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ အသက္ (၃၆)ႏွစ္အရြယ္ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ Web 2.0 (တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အာေဘာ္မဟုတ္ဘဲ လူအမ်ား၀ိုင္း၀န္းေရးသား တည္ေထာင္ၾကတဲ့ အင္တာနက္ ဒုတိယမ်ိဳးဆက္ေခတ္) ျဖစ္လာမယ့္ အိုင္ဒီယာအတြက္ အခ်က္အလက္ေတြ စုေဆာင္းရင္း သူဟာ ကိုးကားစရာေတြကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေဖာ္ျပေပးထားႏိုင္တဲ့ ၀က္ဘ္ဆိုက္တစ္ခုမွ မရွိတာေတြ႕ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒါမ်ိဳးတစ္ခုအျဖစ္ သူစုစည္းထားသမ်ွ အခ်က္အလက္ေတြကို ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုမွာ ေရးေနခဲ့တယ္။ အဲဒီဘေလာ့ဂ္ကို လူေတြက ဖတ္လာၾကတယ္၊ ၀င္ေရးၾကတယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ Traffic မ်ားလာပါတယ္။ ဒါ့ထက္စိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းတာက အဲဒီဘေလာ့ဂ္ေပၚမွာ ေၾကာ္ျငာထည့္သြင္းသူေတြ ရွိလာတဲ့အတြက္ အခုဆိုရင္ Arrington ဟာ သူ႔ဘေလာ့ဂ္ကေန လစဥ္၀င္ေငြ ေဒၚလာ(၆)ေသာင္း ရေနတယ္ဆိုတာပါပဲ။
၁၉၉၀-ႏွစ္မ်ားတုန္းက ဆီလီကြန္ေတာင္ၾကားရဲ႕ အထင္ကရအဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုမွာ အက်ိဳးေဆာင္ေရွ႕ေနအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ရဖူးတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳေတြဟာ Arrington အတြက္ အမ်ားၾကီးအေထာက္အပံ့ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သာဓကျပရရင္ Google Calendar application အသစ္ကို Google က မထုတ္ရေသးခင္ သူ႔ရဲ႕ဘေလာ့ဂ္ေပၚမွာ Screenshot မ်ားနဲ႔တကြ ေဖာ္ျပႏိုင္ခဲ့တာမ်ိဳးေပါ့။ (Google အက်ိဳးေဆာင္ေတြက သူ႔ကိုဆက္သြယ္ျပီး သတင္းေပါက္ၾကားတဲ့ေနရာကို စံုစမ္းေပမယ့္ သူက ေျပာျပဖို႔ ျငင္းပယ္ခဲ့ပါတယ္)။ ကုမၸဏီသစ္ေတြရဲ႕ သတင္းေတြအျပင္ ဒီလိုသတင္းဦးသတင္းထူးေတြ ရွိေနတတ္လို႔ သူ႔ရဲ႕ TechCrunch.com ဟာ နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာ လုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ အၾကီးအကဲေတြနဲ႔ ၀ါသနာရွင္ေတြက စိတ္၀င္တစား ဖတ္ရႈၾကတဲ့ ဆိုက္တစ္ခုျဖစ္လာပါတယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့ လအနည္းငယ္က သူဟာ ၀က္ဘ္ဆိုက္ကို ဒီဇိုင္းျပင္လိုက္ျပီး ေၾကာ္ျငာအကြက္ကေလး ၆-ခု ထည့္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီေနရာေတြကို ေရာင္းမယ္လို႔ ေၾကညာျပီး ရက္အနည္းငယ္မွာ အကုန္ ေရာင္းကုန္ခဲ့ပါတယ္။ သိပ္အံ့ၾသစရာေတာ့မရွိပါဘူး၊ သူ႔စာဖတ္ပရိသတ္တစ္၀က္ေလာက္က လစဥ္၀င္ေငြ ေဒၚလာတစ္သိန္းေက်ာ္ရသူေတြျဖစ္ျပီး တခ်ိဳ႕ေၾကာ္ျငာရွင္ေတြအတြက္ ဒီလိုလူစားေတြ တစ္စုတစ္စည္းတည္းရွိေနတဲ့ ေနရာေလာက္ ေၾကာ္ျငာခ်င္စရာေကာင္းတာ တျခားဘယ္မွာမွ မရွိႏိုင္ေတာ့ဘူးေလ။
ေနာက္ထပ္ ေၾကာ္ျငာနဲ႔အလုပ္ျဖစ္ေနတဲ့ သူတစ္ဦးကေတာ့ Nick Denton ေပါ့။ သူက အတင္းအဖ်င္းသတင္းေတြေရးတဲ့ Gawker.com နဲ႔ အေသးစားကိရိယာေတြအေၾကာင္း ေရးတဲ့ Gizmodo.com ဆိုတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြကို ၂၀၀၂-ခုႏွစ္က စတင္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ကုမၸဏီ (Gawker Media) ဟာ အခုဆိုရင္ ဆုိက္(၁၃)ခုကို ေဆာင္ရြက္ေပးေနပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ Defamer နဲ႔ Wonkette တို႔လို ေဟာလိ၀ုဒ္အတင္းအဖ်င္းနဲ႔ အေမရိကန္ႏိုင္ငံေရး သတင္းဆိုက္ေတြလည္း ပါပါတယ္။ Gawker Media ရဲ႕ ပ်မ္းမ်ွ CPM ႏႈန္းက ၈-ေဒၚလာနဲ႔ ၁၀-ေဒၚလာၾကားရွိေနျပီး ကၽြမ္းက်င္တဲ့ေလ့လာသူေတြအဆိုအရ ဒီႏွစ္မွာ Gawker ဟာ ေဒၚလာ သံုးသန္းအထက္ ၀င္ေငြရမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းၾကပါတယ္။
Jason Calacanis ဆိုတဲ့သူကေတာ့ ၀က္ဘ္ဆုိက္ေပါင္း (၈၅)ခုကို စုစည္းထားတဲ့ Weblogs Inc., ကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ျပီး ေအာက္တိုဘာလတုန္းက အဲဒီလုပ္ငန္းကို AOLသို႔ ေဒၚလာ(၂၅)သန္းနဲ႔ ေရာင္းခ်လိုက္ပါတယ္။ ဒါဟာ “ဘေလာ့ဂ္မွ ေငြျဖစ္ျခင္း၀ါဒ” ကို လူသိေအာင္အရွိန္ျပင္းျပင္း ခ်ျပလိုက္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းပါပဲ။ “အဲဒီအေရာင္းအ၀ယ္ကေန စျပီးေတာ့ ေၾကာ္ျငာေစ်းကြက္ကလူတိုင္းဟာ ဘေလာ့ဂ္ေတြကို သတိျပဳမိခဲ့ၾကပါတယ္” လို႔ Organic ေၾကာ္ျငာလုပ္ငန္းရဲ႕ CEO ျဖစ္သူ Mark Kingdon က ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
ဂ်ာနယ္လစ္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ Mark Frauenfelder ကေတာ့ ထူးဆန္းေထြလာ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ေရးသားတင္ဆက္ထားတဲ့ BoingBoing.com ကို စတင္ခဲ့ပါတယ္။ အစပိုင္းတုန္းက Cyberpank ဆိုတဲ့ မဂၢဇင္းတစ္အုပ္အျဖစ္ ထုတ္ေနရာက သူ႔ကို အင္တာနက္မွာ ေခတ္စားလာတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြအေၾကာင္း စာတစ္ပုဒ္ေရးေပးဖုိ႔ အပ္ႏွံျခင္းခံရျပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ Frauenfelder တစ္ေယာက္လည္း သူ႔မဂၢဇင္းကို ဘေလာ့ဂ္ပံုစံေျပာင္းလဲဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။
သူက BoingBoing မွာ အေၾကာင္းအရာေတြ ေရးသားတဲ့အခါ တျခား၀က္ဘ္ဆုိက္ေတြမွာ ပါ၀င္တာေတြကို လင့္ခ္ခ်ိတ္ေပးျခင္းအားျဖင့္ ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္မွာလည္း Traffic (၀က္ဘ္ဆုိက္ကိုၾကည့္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္းမ်ိဳးစံုမွ ၀င္ေရာက္လာမႈမ်ား) မ်ားလာတာကို ေတြ႕ရတယ္။ ဒါ့အျပင္ ေရးသားခ်က္ (Post)ေတြ မ်ားမ်ားတင္ေပးရင္လည္း Traffic တက္လာပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူက ေနာက္ထပ္ သူငယ္ခ်င္း ၃-ဦးကို ထပ္ေခၚျပီး BoingBoing မွာ အေၾကာင္းအရာေတြ မ်ားမ်ားနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းတက္ေနႏိုင္ေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။ အခုဆိုရင္ အဲဒီဘေလာ့ဂ္ဟာ ေန႔စဥ္ၾကည့္႐ႈသူေပါင္း သံုးသိန္းေက်ာ္ရွိေနျပီး ေၾကာ္ျငာေတြက ရမယ့္၀င္ေငြဟာ ဒီတစ္ႏွစ္အတြက္ ေဒၚလာတစ္သန္းေတာ့ က်ိန္းေသေနပါျပီ။
ေၾကာ္ျငာေတြမရခင္တုန္းကဆိုရင္ BoingBoing မွာ လူၾကည့္မ်ားတာပဲရွိျပီး ၀င္ေငြမရခဲတဲ့အျပင္ လစဥ္ Hosting Fee ေဒၚလာတစ္ေထာင္ ကုန္က်စရိတ္က ရွိေနခဲ့ပါေသးတယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္ေနတတ္တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေလာကထဲကို စိတ္ကူးသစ္နဲ႔၀င္လာသူက John Battelle ပါ။ သူဟာဖြံ႔ျဖိဳးလာေနတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေစ်းကြက္ထဲကို ၀င္လာစဥ္မွာ ကိုယ္ပိုင္ဆိုက္လုပ္ဖို႔ စိတ္မကူးဘဲ လူၾကည့္မ်ားျပီး ေၾကာ္ျငာမရွိတဲ့ဆိုက္ေတြကို ေၾကာ္ျငာရွင္နဲ႔ခ်ိတ္ေပးတဲ့အလုပ္ကို လုပ္ဖို႔ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ၀င္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ သူရဲ႕ ၤ Federated Media Publihsing ကုမၸဏီဟာ BoingBoing အပါအ၀င္ အျခားနာမည္ေက်ာ္ ဘေလာ့ဂ္အေတာ္မ်ားမ်ားအတြက္ အလုပ္လုပ္ေပးေနပါတယ္။ သူ႔လုပ္ငန္းကို အသံဖမ္းကုမၸဏီတစ္ခုလိုပဲ သူကတင္စားပါတယ္။ တီး၀ိုင္းအဖြဲ႔ေတြဆီက လက္ရာေကာင္းေတြထြက္လာေလ ကုမၸဏီအတြက္ အက်ိဳးရွိေလဆိုသလိုပဲ သူ႔လုပ္ငန္း ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္လည္း ဘေလာ့ဂ္ေရးသူေတြဆီက လက္ရာေကာင္းေတြ မ်ားမ်ားထြက္လာဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ “တကယ္လို႔ သူတို႔မေရးၾကေတာ့ရင္ ေၾကာ္ျငာလည္း ရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး” လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။ အခု သူက နာမည္ေက်ာ္ဘေလာ့ဂ္အမ်ားစုအတြက္ ေၾကာ္ျငာကိစၥေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ စာခ်ဳပ္ထားျပီးပါျပီ။ သူနဲ႔လက္တြဲလုပ္ေဆာင္မယ့္ ဘေလာ့ဂ္ေတြကလည္း အေသြးစံုအေရာင္စံု လိုင္းမ်ိဳးစံုပါပဲ။ Arrington လို နည္းပညာပိုင္းေရးသားသူေတြလည္း ပါ၀င္သလို Heather Armstrong ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးလို ကိုယ္ပိုင္ပုဂၢလိက အေတြးအျမင္ေတြ ေရးသားတဲ့သူေတြလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ Armstrong ဟာ Dooce.com ဆိုတဲ့ ဘေလာ့ဂ္အတြက္ ၀န္ထမ္းအျဖစ္ သူမနဲ႔ ခင္ပြန္းသည္ ႏွစ္ဦးတည္းလုပ္ကိုင္ေနျပီး ေၾကာ္ျငာ၀င္ေငြနဲ႔ သူမမိသားစုအတြက္ ျပည့္စံုၾကြယ္၀တဲ့ အေနအထားတစ္ခုကို ရခဲ့ပါတယ္။
Battelle ရဲ႕ FM ကုမၸဏီဟာ အေရာင္းအင္အားစု ၈-ေယာက္ရွိျပီး ေဒသအသီးသီးအလိုက္ ရွိေနၾကတဲ့ ေစ်းကြက္ပိုင္ရွင္ၾကီးေတြဆီ တက္တက္ၾကြၾကြ ခ်ဥ္းကပ္ေနၾကပါတယ္။ FM ရဲ႕ ပ်မ္းမ်ွ CPM ႏႈန္းဟာ ျပီးခဲ့တဲ့ ၆-လတုန္းကထက္ ႏွစ္ဆျမင့္လာျပီး ၈-ေဒၚလာအထိ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ရည္မွန္းထားတာကေတာ့ CNET နဲ႔ NYTimes.com တို႔လို႔ နာမည္ၾကီး ၀က္ဘ္ဆိုက္ေတြနဲ႔တန္းတူ CPM ႏႈန္း ေဒၚလာ ၂၀ နဲ႔ ၃၀ ၾကား ရဖို႔ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ဆီအပ္ထားတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြရဲ႕ အေထြေထြ ကုန္က်စရိတ္ဟာ အျပင္က မီဒီယာကုမၸဏီေတြနဲ႔စာရင္ ဘာမွမေျပာပေလာက္တာကို ထည့္တြက္လိုက္ရင္ေတာ့ အခုလည္း ေက်နပ္စရာအေနအထားတစ္ခုပါပဲ။
အက်ယ္ဖတ္ရန္ (http://www.planet.com.mm/bookplanet/?linkpage=read_articles&id=3528)
၁၉၉၀-ႏွစ္မ်ားတုန္းက ဆီလီကြန္ေတာင္ၾကားရဲ႕ အထင္ကရအဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုမွာ အက်ိဳးေဆာင္ေရွ႕ေနအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ရဖူးတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳေတြဟာ Arrington အတြက္ အမ်ားၾကီးအေထာက္အပံ့ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သာဓကျပရရင္ Google Calendar application အသစ္ကို Google က မထုတ္ရေသးခင္ သူ႔ရဲ႕ဘေလာ့ဂ္ေပၚမွာ Screenshot မ်ားနဲ႔တကြ ေဖာ္ျပႏိုင္ခဲ့တာမ်ိဳးေပါ့။ (Google အက်ိဳးေဆာင္ေတြက သူ႔ကိုဆက္သြယ္ျပီး သတင္းေပါက္ၾကားတဲ့ေနရာကို စံုစမ္းေပမယ့္ သူက ေျပာျပဖို႔ ျငင္းပယ္ခဲ့ပါတယ္)။ ကုမၸဏီသစ္ေတြရဲ႕ သတင္းေတြအျပင္ ဒီလိုသတင္းဦးသတင္းထူးေတြ ရွိေနတတ္လို႔ သူ႔ရဲ႕ TechCrunch.com ဟာ နည္းပညာပိုင္းဆိုင္ရာ လုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ အၾကီးအကဲေတြနဲ႔ ၀ါသနာရွင္ေတြက စိတ္၀င္တစား ဖတ္ရႈၾကတဲ့ ဆိုက္တစ္ခုျဖစ္လာပါတယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့ လအနည္းငယ္က သူဟာ ၀က္ဘ္ဆိုက္ကို ဒီဇိုင္းျပင္လိုက္ျပီး ေၾကာ္ျငာအကြက္ကေလး ၆-ခု ထည့္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီေနရာေတြကို ေရာင္းမယ္လို႔ ေၾကညာျပီး ရက္အနည္းငယ္မွာ အကုန္ ေရာင္းကုန္ခဲ့ပါတယ္။ သိပ္အံ့ၾသစရာေတာ့မရွိပါဘူး၊ သူ႔စာဖတ္ပရိသတ္တစ္၀က္ေလာက္က လစဥ္၀င္ေငြ ေဒၚလာတစ္သိန္းေက်ာ္ရသူေတြျဖစ္ျပီး တခ်ိဳ႕ေၾကာ္ျငာရွင္ေတြအတြက္ ဒီလိုလူစားေတြ တစ္စုတစ္စည္းတည္းရွိေနတဲ့ ေနရာေလာက္ ေၾကာ္ျငာခ်င္စရာေကာင္းတာ တျခားဘယ္မွာမွ မရွိႏိုင္ေတာ့ဘူးေလ။
ေနာက္ထပ္ ေၾကာ္ျငာနဲ႔အလုပ္ျဖစ္ေနတဲ့ သူတစ္ဦးကေတာ့ Nick Denton ေပါ့။ သူက အတင္းအဖ်င္းသတင္းေတြေရးတဲ့ Gawker.com နဲ႔ အေသးစားကိရိယာေတြအေၾကာင္း ေရးတဲ့ Gizmodo.com ဆိုတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြကို ၂၀၀၂-ခုႏွစ္က စတင္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ကုမၸဏီ (Gawker Media) ဟာ အခုဆိုရင္ ဆုိက္(၁၃)ခုကို ေဆာင္ရြက္ေပးေနပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ Defamer နဲ႔ Wonkette တို႔လို ေဟာလိ၀ုဒ္အတင္းအဖ်င္းနဲ႔ အေမရိကန္ႏိုင္ငံေရး သတင္းဆိုက္ေတြလည္း ပါပါတယ္။ Gawker Media ရဲ႕ ပ်မ္းမ်ွ CPM ႏႈန္းက ၈-ေဒၚလာနဲ႔ ၁၀-ေဒၚလာၾကားရွိေနျပီး ကၽြမ္းက်င္တဲ့ေလ့လာသူေတြအဆိုအရ ဒီႏွစ္မွာ Gawker ဟာ ေဒၚလာ သံုးသန္းအထက္ ၀င္ေငြရမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းၾကပါတယ္။
Jason Calacanis ဆိုတဲ့သူကေတာ့ ၀က္ဘ္ဆုိက္ေပါင္း (၈၅)ခုကို စုစည္းထားတဲ့ Weblogs Inc., ကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ျပီး ေအာက္တိုဘာလတုန္းက အဲဒီလုပ္ငန္းကို AOLသို႔ ေဒၚလာ(၂၅)သန္းနဲ႔ ေရာင္းခ်လိုက္ပါတယ္။ ဒါဟာ “ဘေလာ့ဂ္မွ ေငြျဖစ္ျခင္း၀ါဒ” ကို လူသိေအာင္အရွိန္ျပင္းျပင္း ခ်ျပလိုက္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းပါပဲ။ “အဲဒီအေရာင္းအ၀ယ္ကေန စျပီးေတာ့ ေၾကာ္ျငာေစ်းကြက္ကလူတိုင္းဟာ ဘေလာ့ဂ္ေတြကို သတိျပဳမိခဲ့ၾကပါတယ္” လို႔ Organic ေၾကာ္ျငာလုပ္ငန္းရဲ႕ CEO ျဖစ္သူ Mark Kingdon က ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
ဂ်ာနယ္လစ္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ Mark Frauenfelder ကေတာ့ ထူးဆန္းေထြလာ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ေရးသားတင္ဆက္ထားတဲ့ BoingBoing.com ကို စတင္ခဲ့ပါတယ္။ အစပိုင္းတုန္းက Cyberpank ဆိုတဲ့ မဂၢဇင္းတစ္အုပ္အျဖစ္ ထုတ္ေနရာက သူ႔ကို အင္တာနက္မွာ ေခတ္စားလာတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြအေၾကာင္း စာတစ္ပုဒ္ေရးေပးဖုိ႔ အပ္ႏွံျခင္းခံရျပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ Frauenfelder တစ္ေယာက္လည္း သူ႔မဂၢဇင္းကို ဘေလာ့ဂ္ပံုစံေျပာင္းလဲဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။
သူက BoingBoing မွာ အေၾကာင္းအရာေတြ ေရးသားတဲ့အခါ တျခား၀က္ဘ္ဆုိက္ေတြမွာ ပါ၀င္တာေတြကို လင့္ခ္ခ်ိတ္ေပးျခင္းအားျဖင့္ ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္မွာလည္း Traffic (၀က္ဘ္ဆုိက္ကိုၾကည့္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္းမ်ိဳးစံုမွ ၀င္ေရာက္လာမႈမ်ား) မ်ားလာတာကို ေတြ႕ရတယ္။ ဒါ့အျပင္ ေရးသားခ်က္ (Post)ေတြ မ်ားမ်ားတင္ေပးရင္လည္း Traffic တက္လာပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူက ေနာက္ထပ္ သူငယ္ခ်င္း ၃-ဦးကို ထပ္ေခၚျပီး BoingBoing မွာ အေၾကာင္းအရာေတြ မ်ားမ်ားနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းတက္ေနႏိုင္ေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။ အခုဆိုရင္ အဲဒီဘေလာ့ဂ္ဟာ ေန႔စဥ္ၾကည့္႐ႈသူေပါင္း သံုးသိန္းေက်ာ္ရွိေနျပီး ေၾကာ္ျငာေတြက ရမယ့္၀င္ေငြဟာ ဒီတစ္ႏွစ္အတြက္ ေဒၚလာတစ္သန္းေတာ့ က်ိန္းေသေနပါျပီ။
ေၾကာ္ျငာေတြမရခင္တုန္းကဆိုရင္ BoingBoing မွာ လူၾကည့္မ်ားတာပဲရွိျပီး ၀င္ေငြမရခဲတဲ့အျပင္ လစဥ္ Hosting Fee ေဒၚလာတစ္ေထာင္ ကုန္က်စရိတ္က ရွိေနခဲ့ပါေသးတယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္ေနတတ္တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေလာကထဲကို စိတ္ကူးသစ္နဲ႔၀င္လာသူက John Battelle ပါ။ သူဟာဖြံ႔ျဖိဳးလာေနတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေစ်းကြက္ထဲကို ၀င္လာစဥ္မွာ ကိုယ္ပိုင္ဆိုက္လုပ္ဖို႔ စိတ္မကူးဘဲ လူၾကည့္မ်ားျပီး ေၾကာ္ျငာမရွိတဲ့ဆိုက္ေတြကို ေၾကာ္ျငာရွင္နဲ႔ခ်ိတ္ေပးတဲ့အလုပ္ကို လုပ္ဖို႔ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ၀င္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ သူရဲ႕ ၤ Federated Media Publihsing ကုမၸဏီဟာ BoingBoing အပါအ၀င္ အျခားနာမည္ေက်ာ္ ဘေလာ့ဂ္အေတာ္မ်ားမ်ားအတြက္ အလုပ္လုပ္ေပးေနပါတယ္။ သူ႔လုပ္ငန္းကို အသံဖမ္းကုမၸဏီတစ္ခုလိုပဲ သူကတင္စားပါတယ္။ တီး၀ိုင္းအဖြဲ႔ေတြဆီက လက္ရာေကာင္းေတြထြက္လာေလ ကုမၸဏီအတြက္ အက်ိဳးရွိေလဆိုသလိုပဲ သူ႔လုပ္ငန္း ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္လည္း ဘေလာ့ဂ္ေရးသူေတြဆီက လက္ရာေကာင္းေတြ မ်ားမ်ားထြက္လာဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ “တကယ္လို႔ သူတို႔မေရးၾကေတာ့ရင္ ေၾကာ္ျငာလည္း ရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး” လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။ အခု သူက နာမည္ေက်ာ္ဘေလာ့ဂ္အမ်ားစုအတြက္ ေၾကာ္ျငာကိစၥေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ စာခ်ဳပ္ထားျပီးပါျပီ။ သူနဲ႔လက္တြဲလုပ္ေဆာင္မယ့္ ဘေလာ့ဂ္ေတြကလည္း အေသြးစံုအေရာင္စံု လိုင္းမ်ိဳးစံုပါပဲ။ Arrington လို နည္းပညာပိုင္းေရးသားသူေတြလည္း ပါ၀င္သလို Heather Armstrong ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးလို ကိုယ္ပိုင္ပုဂၢလိက အေတြးအျမင္ေတြ ေရးသားတဲ့သူေတြလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ Armstrong ဟာ Dooce.com ဆိုတဲ့ ဘေလာ့ဂ္အတြက္ ၀န္ထမ္းအျဖစ္ သူမနဲ႔ ခင္ပြန္းသည္ ႏွစ္ဦးတည္းလုပ္ကိုင္ေနျပီး ေၾကာ္ျငာ၀င္ေငြနဲ႔ သူမမိသားစုအတြက္ ျပည့္စံုၾကြယ္၀တဲ့ အေနအထားတစ္ခုကို ရခဲ့ပါတယ္။
Battelle ရဲ႕ FM ကုမၸဏီဟာ အေရာင္းအင္အားစု ၈-ေယာက္ရွိျပီး ေဒသအသီးသီးအလိုက္ ရွိေနၾကတဲ့ ေစ်းကြက္ပိုင္ရွင္ၾကီးေတြဆီ တက္တက္ၾကြၾကြ ခ်ဥ္းကပ္ေနၾကပါတယ္။ FM ရဲ႕ ပ်မ္းမ်ွ CPM ႏႈန္းဟာ ျပီးခဲ့တဲ့ ၆-လတုန္းကထက္ ႏွစ္ဆျမင့္လာျပီး ၈-ေဒၚလာအထိ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ရည္မွန္းထားတာကေတာ့ CNET နဲ႔ NYTimes.com တို႔လို႔ နာမည္ၾကီး ၀က္ဘ္ဆိုက္ေတြနဲ႔တန္းတူ CPM ႏႈန္း ေဒၚလာ ၂၀ နဲ႔ ၃၀ ၾကား ရဖို႔ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ဆီအပ္ထားတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြရဲ႕ အေထြေထြ ကုန္က်စရိတ္ဟာ အျပင္က မီဒီယာကုမၸဏီေတြနဲ႔စာရင္ ဘာမွမေျပာပေလာက္တာကို ထည့္တြက္လိုက္ရင္ေတာ့ အခုလည္း ေက်နပ္စရာအေနအထားတစ္ခုပါပဲ။
အက်ယ္ဖတ္ရန္ (http://www.planet.com.mm/bookplanet/?linkpage=read_articles&id=3528)
Powered by ScribeFire.
No comments:
Post a Comment