ပ်ဥ္းမငုတ္တို (မင္းသုဝဏ္)
ဖုထစ္ရြတ္တြ၊ ငွက္ဠင္းတသို႔ပ်ဥ္းမငုတ္တို၊ သက္ၾကားအုိသည္ကုန္းမို႔ထက္တြင္ တပင္တည္း။
ခြဆံုအေကြး၊ သစ္ေခါင္းေဆြးလည္းအေဖးတက္လွာ၊ အုိင္းအမာသို႔က်ယ္စြာဟက္ပက္ ျခအိမ္ပ်က္။
ကုန္းမို႔ကမ္းပါး၊ ေျမပတ္ၾကားတြင္စစ္သားခေမာက္၊ ပိန္ေျခာက္ေျခာက္လည္းစစ္ေရာက္စခန္း လက္ျပညြန္း။
ထိုပင္ငုတ္တို၊ ပ်ဥ္းမအိုသည္စစ္ကိုလည္းႀကံဳ၊ ျခအံုလည္းျဖစ္ခါးထစ္လည္းခံ၊ ေနလွ်ံလည္းတုိက္၊
ေလျပင္းခိုက္လ်က္၊ မငိုက္ဦးေခါင္းေနသစ္ေလာင္းေသာ္ရြက္ေဟာင္းညွာေၾကြရြက္သစ္ေဝ၍ေလျပည္ထဲတြင္၊ ငယ္ရုပ္ဆင္သည္အသင္ေယာက်ာၤးေကာင္းတကား။
No comments:
Post a Comment